ΕΠΟ 20 - Τελικές Εξετάσεις Ακαδ. Έτους 2013 - 2014

ΘΕΜΑΤΑ ΓΡΑΠΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΕΠΟ 20 - Ιούνιος 2014

Να απαντηθεί το ένα (1) από τα δύο θέματα.

Θέμα 1ο:

A. Στην απεικόνιση των προσώπων, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά καταδεικνύουν την κοινωνική τάξη των απεικονιζόμενων μέσα από στοιχεία που συσχετίζονται με το περιβάλλον και τις δραστηριότητές τους. Ο καλλιτέχνης μπορεί είτε να εστιάσει σε αυτά τα χαρακτηριστικά είτε να τα παρουσιάσει με μια αδιαφορία. Σε κάθε περίπτωση όμως, τα στοιχεία αυτά υπάρχουν και ο ζωγράφος ή ο γλύπτης παίρνει μια συγκεκριμένη προσωπική στάση απέναντι σε αυτά.
Αναφέρετε δύο παραδείγματα από την ζωγραφική ή την γλυπτική (από διαφορετικές εποχές το καθένα) και συγκρίνετε: τους εικαστικούς τρόπους που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης για να δείξει αφενός το περιβάλλον και την κοινωνική θέση του εικονιζόμενου και αφετέρου για να εκφράσει την προσωπική του άποψη.

Β. Ο Ααρών Κόπλαντ αναφέρει: "Από μια άποψη η ιστορία της σύγχρονης μουσικής είναι η ιστορία της σταδιακής απομάκρυνσης από τη γερμανική μουσική παράδοση του προηγούμενου αιώνα" (Machlis, Η απόλαυση της Μουσικής, σελ. 362).  Σχολιάστε την παραπάνω πρόταση ως προς τη μουσική του πρώιμου εικοστού αιώνα.

Γ. Η ιστορία της αρχιτεκτονικής βρίθει εντυπωσιακών κτισμάτων με στόχο την ικανοποίηση είτε των πλουσίων της πολιτείας είτε της εκκλησίας.  Τον 20ο αιώνα όμως, εμφανίζεται μια φιλοσοφία αρχιτεκτονικής που αφορά το μέσο άνθρωπο.  Γιατί κάτι τέτοιο συμβαίνει τον 20ο αιώνα;


Θέμα 2ο:

Ο ορθολογισμός είναι μια βασική αρχή που διέπει τον Ευρωπαικό πολιτισμό. Στις τέχνες παίζει καθοριστικό ρόλο σε διαφορετικές εποχές από την Αναγέννηση ως σήμερα.
Στην εποχή της Αναγέννησης, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι χαρακτηρίζεται ως 'ο καλλιτέχνης ερευνητής' (ΕΑΠ, τομ. Α', σ.103).
Το κλασικό βιενέζικο ύφος στη μουσική των Χάιντν, Μότσαρτ και Μπετόβεν χαρακτηρίζεται από μια κεντρική αρχή, σε αντιστοιχία με τις αρχές του κλασικού ύφους του 18ου αιώνα, σύμφωνα με την οποία "η οργάνωση των φράσεων και των τμημάτων γινόταν βάσει συγκεκριμένου σχεδίου, το οποίο χαρακτηριζόταν από διαλεκτική αντίθεση των 'θεμάτων'" (ΕΑΠ, τομ.Γ', σ. 136) - η κλασική φόρμα σονάτας -.
Στην αρχιτεκτονική του Νεοκλασικισμού "τα κτίρια διακρίνονται για την καθαρότητα του όγκου τους, διακοσμούνται με αετώματα, κίονες και λεπτομέρειες από τους κλασικούς ναούς" (EΑΠ, τομ. Α', σ. 199).
Έχοντας ως άξονα προβληματισμού τη σχέση ορθολογισμού-καλλιτεχνικής δημιουργίας, αναπτύξτε τα εξής:

A. Επιλέξτε ένα έργο του Ντα Βίντσι για να εξηγήσετε μέσα από την περιγραφή του τους τρόπους με τους οποίους ο ερευνητής 'διεισδύει' στον δημιουργό.

Β. Περιγράψτε τρόπους με τους οποίους τα χαρακτηριστικά της καθαρότητας, απλότητας, συμμετρίας και ισορροπίας (κλασικό ύφος) αναπτύσσονται στα κουαρτέτα εγχόρδων και τις συμφωνίες των τριών μεγάλων συνθετών της κλασικής περιόδου.

Γ. Επιλέξτε ένα έργο της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής για να δείξετε τους τρόπους με τους οποίους η αναφορά στην κλασική αρχαιότητα συμβαδίζει με τον ορθολογισμό.


____________
(Σημείωση:  Συζήτηση για τα θέματα που έπεσαν φέτος στις τελικές εξετάσεις της ΕΠΟ 20 έχει ανοίξει εδώ.)

ΕΠΟ20 - Ευρωπαϊκές Τέχνες, Σύνοψη Α' & Β' τόμου

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ

Αφηρημένη διακοσμητική τέχνη βόρειων λαών

Ανθρωποκεντρική ελληνορωμαϊκή παράδοση

11^ος – 12^ος :

Ρομανικός ρυθμός

Στόχος: προώθηση δόγματος, δύναμη Στρατευόμενης Εκκλησίας, όχι μίμηση φύσης

Θέση καλλιτέχνη: απλός τεχνίτης

13^ος-14^ος :

Γοτθικός ρυθμός (κατακόρυφος άξονας, καθεδρικοί ναοί με πολλές λειτουργίες, πόλη)

Στόχος: θριαμβεύουσα Εκκλησία, υποβολή πνευματικής ανάτασης, απόδοση μορφής & συναισθημάτων, αφήγηση βιβλικών γεγονότων, συγκίνηση, όχι μίμηση φύσης

Θέση καλλιτέχνη: απαρχή αναγνώρισης αξίας του

Ιστορικοί παράγοντες ανάπτυξης ζωγραφικής από Ιταλία:

• Φιλοδοξία παπών για αναβίωση παπισμού (κλασικά πρότυπα)
• Μοναχικά τάγματα (κατανόηση δόγματος: ρεαλισμός= απόδοση πραγματικότητας)

[Βορράς: όχι μνημειακή ζωγραφική, ναι απόδοση συναισθήματος και όχι πραγματικότητας (δισδιάστατος διακοσμητικός χαρακτήρας), σκληρά περιγράμματα, αδέξιος χειρισμός φωτός, αντινατουραλιστικές τάσεις]

Pisano (γοτθικό+κλασικό)

Giotto (Σχολή Φλωρεντίας, σχέδιο) – κλασικό+γοτθικό (φωτοσκίαση, βράχυνση)

Duccio (Σχολή Σιέννας, χρώμα) – βυζαντινό + γοτθικό

Martini (Σιέννα, αρχή τέχνης προσωπογραφίας εκ του φυσικού, γοτθική τεχνοτροπία)

ΕΠΟ 20 - Εικαστικές Τέχνες στην Ευρώπη, τόμος Γ'

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Γ.Α.Β., 2014, ΕΠΟ 20 – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ 

ΤΟΜΟΣ Γ΄

ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

ΑΠΟ ΤΟΝ 18^ο ΩΣ ΤΟΝ 20^ο ΑΙΩΝΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ – ΤΟΜΟΣ Γ’

Η ΜΟΥΣΙΚΗ

ΚΕΦ.1^ο ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ–ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΝΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ

1.1.         Το γρηγοριανό μέλος

• 5^ος – 9^ος αιώνας: εκχριστιανισμός δυτικής Ευρώπης (υιοθέτηση δόγματος και παραδόσεων Ρομανικής Εκκλησίας)
• Βοήθιος: μελέτη= ελληνική μουσική θεωρία στο λατινικό κόσμο

Πράγματα= θεία αρμονία αριθμών, σχέσεις σύμπαντος

Τρόποι αρχαίας ελληνικής μουσικής. Αρμονία= Ωραίο

• Θεωρίες Βοήθιου & δόγμα Αγ. Αυγουστίνου= επέκταση εννοιών συνήχησης φθόγγων/κατάλληλων αναλογιών σε τομείς επιστήμης, πολιτικής, οικονομίας
• Υλοποίηση προτύπου Θεού στον ορατό κόσμο ως σχέση συμφωνίας/αρμονίας
• Μουσική: πρωτεύουσα θέση σε μεσαιωνική διδασκαλία (πνευματική/ηθική αξία)
• Λειτουργία Χριστιανικής Δύσης: ύμνοι/απαγγελίες υπό μορφή ψαλμωδίας

Ρεπερτόριο: κείμενα Βίβλου, λαϊκού χαρακτήρα

• Διαχωρισμός Εκκλησιών: τροποποιήσεις θρησκευτικής μουσικής

Ύμνοι δυτικής μουσικής: Γρηγοριανά μέλη (τρόπος)

Ύμνοι ανατολικής μουσικής: Βυζαντινά μέλη (ήχος)

• Μονοφωνικό τραγούδι: εκφράζει αναζήτηση ενότητας

(αντίθετα η μονωδία Αναγέννησης σηματοδοτεί θρίαμβο αυτονομίας ανθρώπου)

ΕΠΟ 20 - Εικαστικές τέχνες στην Ευρώπη, τόμος Β', Μέρος Β'

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Γ.Α.Β., 2014, ΕΠΟ 20 – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ 

ΤΟΜΟΣ Β΄

ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

ΑΠΟ ΤΟΝ 18^ο ΩΣ ΤΟΝ 20^ο ΑΙΩΝΑ

ΜΕΡΟΣ Β’

Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ 18^ο ΩΣ 20^ο ΑΙΩΝΑ

ΚΕΦ. 4^ο Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 18^ο ΑΙΩΝΑ

4.1 Οι διάφορες εκφάνσεις του μπαρόκ στο α΄μισό του 18^ου αιώνα

Το ιστορικό πλαίσιο

·         Φιλοσοφία (νέα ζητήματα), επιστημονικές ανακαλύψεις, διάδοση ορθολογιστικής διερεύνησης κόσμου= σύγκρουση παλιών κ νέων αντιλήψεων

·         Θρησκευτικοί επαναπροσδιορισμοί, πολιτικές ανακατατάξεις= κοινωνικές αναταραχές

·         Ανερχόμενη αστική τάξη, αντί απολυταρχικών βασιλευόμενων καθεστώτων

·         Αρχιτεκτονική πιο αυστηρή, αλλά το ίδιο επιβλητική

Γενικά χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής του μπαρόκ στο α΄μισό του 18^ου αιώνα

·         Θεατρικότητα

·         Πολύπλοκη τρισδιάστατη παρουσίαση χώρου

·         Συνεχή ροή των μορφών και των όγκων (όχι κλειστές/καθορισμένες μορφές Αναγέννησης)

·         Σύνθεση στοιχείων σε ομοιογενές σύνολο

·         Έντονη πολυχρωμία

·         Αυτονομία χρώματος και φωτός

·         Έξαρση συναισθημάτων

·         Επιβλητικότητα, υπερβολή

·         Ψευδαίσθηση: παρουσίαση κόσμου ως ανέμελος, ευχάριστος, ξέγνοιαστος

·         Παρασύρει θεατή σε μια κίνηση (ροή) κ καθηλώνει το βλέμμα στις λεπτομέρειες

Δύο ρεύματα:

Α. επιρροή από πνεύμα κλασικισμού Αναγέννησης (συγκράτηση ιδιωμάτων ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής, επαναφορά σε κανόνες ύστερης Αναγέννησης, συμμετρία, γεωμετρική οργάνωση)

Β. έμφαση σε ανάπτυξη θεατρικότητας, εκφραστικότητας

[18^ος: αλλού τα στοιχεία του μπαρόκ συνεχίζουν να υφίστανται (Β) κι αλλού απλοποιούνται (Α)]  

ΕΠΟ 20 - Εικαστικές τέχνες στην Ευρώπη, τόμος Β', Κεφ. 3

 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Γ.Α.Β., 2014, ΕΠΟ 20 – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (της Γ.Α.Β.)

ΤΟΜΟΣ Β΄

ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

ΑΠΟ ΤΟΝ 18^ο ΩΣ ΤΟΝ 20^ο ΑΙΩΝΑ

ΜΕΡΟΣ Α΄

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 19^ο ΚΑΙ 20^ο ΑΙΩΝΑ

ΚΕΦ. 3^ο ΟΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΕ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΗ

ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 20^ου ΑΙΩΝΑ

3.1. Η τέχνη μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

·         Μεγάλη μετανάστευση σημαντικών καλλιτεχνών από Ευρώπη σε Η.Π.Α. (απομάκρυνση από απειλή πολέμου και θηριωδίες ναζισμού)

·         Η.Π.Α. είχε από καιρό αποδεχτεί καλλιτεχνική πρωτοπορία Ευρώπης (εκθέσεις)

·         Ευρωπαίοι + Αμερικάνοι καλλιτέχνες = νέες τάσεις με παγκόσμιο χαρακτήρα

·         Πολλοί σπουδαίοι Αμερικανοί καλλιτέχνες: παιδιά ευρωπαίων μεταναστών (De Kooning, Rothko, Warhol, Oldenburg κ.α.)

Αρχή μεταπολεμικής περιόδου: δυναμική αμερικάνικη τέχνη

·         Απουσία μακραίωνης πολιτιστικής παράδοσης (ενίοτε ανασταλτική για καλλιτέχνες)

·         Όχι έντονες οι συνέπειες του πολέμου

·         Ρίζες μεταπολεμικής τέχνης: εποχή μοντέρνας ευρωπαϊκής τέχνης Α΄μισού 20^ου αιώνα

·         Ελάχιστες νέες ανακαλύψεις

Χαρακτηριστικά τέχνης μετά το 1945:

·         Υπέρβαση διαχωριστικών ορίων στις διάφορες μορφές καλλιτεχνικής δημιουργίας: συνδυασμός ζωγραφικής, γλυπτικής, αρχιτεκτονικής, γραφικές τέχνες, τέχνη του λόγου, κίνηση, μουσική, επιστήμη, τεχνολογία κ.α.

·         Προσπάθεια σύνδεση τέχνης με ζωή (έργο καλλιτέχνη κοντά στο κοινό, προσπάθεια ένταξη τέχνης στην πραγματική ζωή, συμμετοχή θεατή στην ολοκλήρωση του έργου: βλ. προηγούμενο χαρακτηριστικό)

·         Έμφαση στην ιερότητα της προσωπικότητας του καλλιτέχνη (συχνά θέμα έργου τέχνης).

·         Υπαρξιακή θέση καλλιτέχνη: τέχνη για να προκαλέσει την κοινωνία, στοίχημα με την ίδια του την ύπαρξη. Υπαρξισμός= άνθρωπος μόνος έξω από συστήματα πίστης:

α. έμφαση σε πρωτοτυπία καλλιτεχνικής έκφρασης,

β. εσωτερικότητα έργου τέχνης. Έργο συχνά δυσνόητο.

·         Αντιμετώπιση τέχνης από κοινό.

Πριν τον πόλεμο:

- πρωτοπορία= κατανοητή από λίγους, πνευματική ελίτ εποχής

Μετά τον πόλεμο:

- Διαφήμιση σύγχρονης τέχνης, υποστήριξη από πλατιές μάζες κόσμου

- Αποδοχή ως αντιπροσωπευτική τέχνη εποχής (ακόμα κι αν δεν γίνεται κατανοητή).

- Σύγχρονη τέχνη απευθύνεται σε νέους.

- Σημαντικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για διάδοση τέχνης.

- Κράτος= μαικήνας τέχνης και πρωτοποριακών καλλιτεχνών

·         Κινήματα: Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός, Μεταζωγραφική Αφαίρεση, Pop Art, Μινιμαλισμός, Εννοιολογική Τέχνη, Νεοεξπρεσιονισμός, Φεμινιστική Τέχνη κ.α.

·         Όχι ενότητα στιλ, ούτε για εποχή, ούτε για καλλιτέχνη ατομικά (σε κάθε ατομική έκθεση και άλλη ομάδα έργων διαφορετικού στιλ)

ΕΠΟ 20 - Εικαστικές τέχνες στην Ευρώπη, τόμος Β', Κεφ. 2

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Γ.Α.Β., 2014, ΕΠΟ 20 – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (της Γ.Α.Β.)

ΤΟΜΟΣ Β΄

ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

ΑΠΟ ΤΟΝ 18^ο ΩΣ ΤΟΝ 20^ο ΑΙΩΝΑ

ΜΕΡΟΣ Α΄

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 19^ο ΚΑΙ 20^ο ΑΙΩΝΑ

ΚΕΦ. 2^ο ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ – Α΄ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 20^ου

2.1 Εισαγωγή στην τέχνη του 20^ου αιώνα

·         Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, πολιτικές επαναστάσεις (πχ Επανάσταση Ρωσίας)

·         Μεγάλη ανάπτυξη επιστημών κ τεχνολογίας

·         Εποχή επικοινωνίας κ πληροφόρησης,

·         Εξέλιξη μεταφορικών μέσων (ελαχιστοποίηση απόστασης)

·         Αιώνας της ψυχανάλυσης: διερεύνηση υποσυνειδήτου/libido/ονείρων, αυτογνωσία, νέα σχέση ανθρώπου με περιβάλλοντα κόσμο

·         Ταχύτητα ζωής= απομάκρυνση ζωγράφων από παραδοσιακά, αλλά χρονοβόρα μέσα έκφρασης (νέα τεχνολογία, νέα επιστήμη, νέα υλικά)

ΕΠΟ 20 - Εικαστικές τέχνες στην Ευρώπη, τόμος Β', Κεφ. 1

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Γ.Α.Β., 2014, ΕΠΟ 20 – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (της Γ.Α.Β.)

ΤΟΜΟΣ Β΄

ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

ΑΠΟ ΤΟΝ 18^ο ΩΣ ΤΟΝ 20^ο ΑΙΩΝΑ

ΜΕΡΟΣ Α΄

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 19^ο ΚΑΙ 20^ο ΑΙΩΝΑ

ΚΕΦ.1^ο ΟΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΤΟΝ 19^ο ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

1.1. Ο 19^ος αιώνας: Ιστορική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση Ευρώπης

Νέες κατευθύνσεις τέχνης= κράτη που διαμόρφωσαν πολιτική σκέψη νεότερης εποχής (Αγγλία, Γαλλία)

·         Γαλλική Επανάσταση κ περίοδος Διευθυντηρίου= αύξηση δύναμης μεσαίας τάξης

·         Ναπολέων Βοναπάρτης: διέλυσε μοναρχίες Ευρώπης.

Κατάρρευση Ναπολέοντος: συντηρητικές δυνάμεις, επαναστάσεις 1830, 1848.

Ηγέτες επαναστάσεων: αστική τάξη. Αίτημα: συμμετοχή στην άσκηση εξουσίας

·         Αφύπνιση εθνικών συνειδήσεων σε χώρες υπό εχθρική κατοχή (εθνικές επαναστάσεις)

·         Βιομηχανική ανάπτυξη: μεταβολή συνθηκών ζωής σε πόλεις. Μετακίνηση αγροτικού πληθυσμού σε πόλεις= νέες κοινωνικές δομές, ανάπτυξη αστικής τάξης, βιομηχανικό προλεταριάτο

ΕΠΟ 20 - Εικαστικές Τέχνες στην Ευρώπη, τόμος Α'

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Γ.Α.Β. 2014, ΕΠΟ 20 – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (της Γ.Α.Β.)

ΤΟΜΟΣ Α΄

ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΩΣ ΤΟΝ 18^ο ΑΙΩΝΑ

ΜΕΡΟΣ Α΄

ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

ΚΕΦ. 1^ο ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ: ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ (6^ος – 14^ος)

1.1. Εικαστικές τέχνες στη δύση (6^ος – 11^ος)

Ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο

• Διάλυση Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (475)
• Περίοδος μεταναστεύσεων και επιδρομών βαρβαρικών φυλών= παρακμή (500-1000): Σκοτεινοί Αιώνες.

Χαρακτηριστικά τέχνης βάρβαρων λαών

• Χαμηλό μορφωτικό επίπεδο
• Όχι ανάπτυξη μνημειακής αρχιτεκτονικής (νομαδική/αγροτική ζωή)
• Φορητά αντικείμενα, έντονη φαντασία, πολύπλοκα διακοσμητικά σχέδια
• Αδυναμία απόδοσης ανθρώπινης μορφής
• Στόχος: α. διακοσμητική λειτουργία, β. εξορκισμό κακών πνευμάτων/μαγεία

Συνένωση δύο διαφορετικών καλλιτεχνικών παραδόσεων:

Ανθρωποκεντρική και ελληνορωμαϊκή παράδοση + αφηρημένη διακοσμητική τάση = δυτικοευρωπαϊκή τέχνη

ΕΠΟ 20 - René Magritte και σουρεαλισμός

Το πρώτο σουρεαλιστικό μανιφέστο που κυκλοφόρησε το 1924 στο Παρίσι διακήρυττε ότι στόχος των σουρεαλιστών ζωγράφων ήταν η εξερεύνηση του ψυχικού κόσμου, έτσι ώστε οι κατά βάθος αντίθετοι κόσμοι των ονείρων και της πραγματικότητας να μετασχηματισθούν σε ένα είδος "απόλυτης πραγματικότητας", σε μια υπερ-πραγματικότητα (surréalité).

Ένας από τους αντιπροσωπευτικότερους ζωγράφους που υιοθέτησαν τις αρχές του σουρεαλισμού είναι ο Ρενέ Μαγρίτ. Το βίντεο που ακολουθεί είναι μια εξαίρετη προσέγγιση του ίδιου και του έργου του, αλλά και γενικότερα, του κινήματος που συντάραξε την Ευρώπη των αρχών του εικοστού αιώνα, τόσο στον χώρο των τεχνών όσο και των γραμμάτων.