ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11
ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ
Η κωμωδία αποτελεί είδος που αναπτύχθηκε κυρίως στην Αττική. 3 φάσεις στην εξέλιξή της: Αρχαία, Μέση και Νέα. Η Αρχαία και η Μέση έχουν ιδιοτυπίες (αισχρολογία, τολμηρή σατιρα πολιτικών και διανοουμένων, χορούς αποτελούμενους από ζώα ). Πολλά από αυτά τα στοιχεία εξηγούνται από την καταγωγή της κωμωδίας από λαϊκές θρησκευτικές τελετές.
11.1 Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ
11.1.1 Η μαρτυρία του Αριστοτέλη
Ο Αριστοτέλης στην Ποιητική του παραδέχεται άγνοια για την αρχή και τα πρώτα στάδια της κωμωδίας λόγω της όψιμης θεσμοθέτησης επίσημων αγώνων. Κατά τον Αριστοτέλη η κωμωδία προήλθε από τα φαλλικά άσματα (εκδηλώσεις λατρείας ενός ομοιώματος φαλλού, ενταγμένες σε αγροτικές τελετουργίες γονιμότητας) με την εισαγωγή διαλόγου μεταξύ του Χορού και του εξάρχοντα (κορυφαίου του Χορού) αρχικά με αυτοσχεδιαστικό χαρακτήρα. Όντως υπήρχαν τέτοιες τελετές, όπως φαίνεται και από σκηνές σε αρχαίες κωμωδίες. Η αριστοτελική θεωρία συνδέει τη γένεση της κωμωδίας με τη διονυσιακή λατρεία (και όντως έχουμε ένταξη της κωμωδίας στο πρόγραμμα των διονυσιακών εορτών). Αναφέρει επίσης ότι την πατρότητα της κωμωδίας διεκδικούν οι Δωριείς αλλά δεν υπάρχει συμφωνία ως προς το από πού ακριβώς ξεκίνησε. Βασικό επιχείρημά τους η ετυμολογία της λέξης κωμωδία όχι από το κωμάζειν (=συμμετέχω σε κώμον, δηλαδή σε γιορταστική πομπή ή αυτοσχέδια πομπή μεθυσμένων) αλλά από τη λέξη κώμη (=χωριό) των Δωριέων αντί για τη λέξη δήμος.
