ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ
ΑΡΧΑΪΚΗ ΚΑΙ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14
ΡΗΤΟΡΙΚΗ
14.1 ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Ο κανόνας των 10 αττικών ρητόρων (Αντιφών, Ανδροκίδης, Λυσίας, Ισαίος, Ισοκράτης, Υπερείδης, Λυκούργος, Αισχίνης, Δημοσθένης, Δείναρχος)
Η ρητορική είναι το αγαπημένο παιδί της σοφιστικής, ήκμασε την εποχή της αθηναϊκής δημοκρατίας του 5ου και 4ου αιώνα. Υπάρχουν 3 είδη ρητορικών λόγων: δικανικοί (στα δικαστήρια), επιδεικτικοί (πανηγυρικοί σε γιορτές, ή δημόσιες ταφές) και συμβουλευτικοί (πολιτικοί λόγοι). Αναπτύσσεται όμως παράλληλα η διδασκαλία της ρητορικής από ρητοροδιδάσκαλους σοφιστές σαν το Γοργία, τον Πρωταγόρα και τον Πρόδικο, που διδάσκουν επ’ αμοιβή γραμματική, ρητορική και μαθηματικά. Μερικά από τα θέματα που τους απασχολούν είναι οι επιδείξεις των διδασκάλων, οι ρητορικές ασκήσεις, η επιλογή του καιρού, οι τεχνικές επιρροής της ψυχολογίας του ακροατή. Βασικό στοιχείο της διδασκαλίας είναι η προετοιμασία του ρήτορα για την ενεργό συμμετοχή στα κοινά.
