Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2025

14 Σεπτεμβρίου 1922 - Ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας

 


ΣΚΑΣΜΟΣ ΒΑΡΒΑΡΟΙ....ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ....

Η σημερινή επέτειος δεν προσφέρεται για εθνικιστικά πανηγύρια. Είναι μια ημέρα ντροπής για την ανθρωπότητα.

Μια ημέρα για την οποία η Τουρκία έπρεπε να απολογείται στο ανθρώπινο είδος και στο ΔΙΑΡΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ για τα φρικτά εγκλήματα που διέπραξε σε βάρος ανυπεράσπιστων αμάχων.


Ιδού πώς περιγράφει τις τουρκικές θηριωδίες ο Αμερικανός Πρόξενος στη Σμύρνη George Horton:


"Είναι ξεκάθαρο στο μυαλό μου ότι υπήρχε συγκεκριμένο σχέδιο  να καεί ο Χριστιανικός  τομέας της Πόλης μετά τη λεηλασία του.

Η ώρα για να αρχίσει η πυρκαγιά  έφτασε όταν ο άνεμος έπνεε αντίθετα από την τουρκική συνοικία.

Όταν  άρχισαν οι φωτιές , παρατήρησα «σίγουρα  οι τουρκικές αρχές  θα πούν ότι ο Ελληνικός στρατός  που οπισθοχωρούσε  έβαλε φωτιά στην πόλη ή πως το έκαναν οι Αρμένιοι.

ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΛΕΞΗ...

Βρισκόμουν στην Χριστιανική συνοικία όταν άρχισαν οι φωτιές.

Σχεδόν όλοι οι Αρμένιοι, εκτός από εκείνους που είχαν βρεί άσυλο, είχαν ήδη ληστευτεί και δολοφονηθεί μια και δυο και περισσότερες μέρες  πριν ξεσπάσει η πυρκαγιά.

Ο Ελληνικός στρατός είχε περάσει ήσυχα από τα προάστια της  Σμύρνης, τρείς ή τέσσερις ημέρες νωρίτερα.

Ολόκληρη η πόλη βρισκόταν κάτω από τον πλήρη  στρατιωτικό έλεγχο  των Τούρκων  από το Σάββατο το απόγευμα..

Οι πυρκαγιές που κατέστρεψαν  την Σμύρνη, άρχισαν  την Τετάρτη αφού πρώτα κουβάλησαν μακρυά όλα τα λάφυρα  οι Τούρκοι, οι Τσέτες ή και οι δυό, έκαψαν την πόλη για να ξεφορτωθούν τα πτώματα  εκείνων που είχαν σφάξει  στα σπίτια και στους δρόμους της.

Οι στρατιώτες του Μουσταφά Κεμάλ  άναψαν τον δαυλό στην καταδικασμένη πολιτεία και την πυρπόλησαν  με συστηματικό τρόπο με στόχο να εξαλείψουν την χριστιανοσύνη από την Μικρά Ασία και να κάνουν αδύνατη  οποιαδήποτε μελλοντική επιστροφή των χριστιανών προσφύγων.

Βγήκα στο μπαλκόνι του Αμερικανικού Προξενείου για να δώ τι γίνεται.

Δεν έβλεπα παρά τεράστια μαύρα σύννεφα  καπνού.

Ξεπήδαγαν από μια μεγάλη σε έκταση περιοχή  επειδή η φωτιά είχε αρχίσει ταυτόχρονα σε πολλά σημεία.

Οι φλόγες καταβρόχθισαν την Αρμένικη συνοικία με τόση ταχύτητα, που ήταν σίγουρο ότι οι Τούρκοι  τις υποβοηθούσαν με εύφλεκτα υγρά.

Πεζοναύτες που στάλθηκαν εκεί ανέφεραν ότι είδαν τούρκους στρατιώτες να πετούν μέσα στα αρμένικα σπίτια κουρέλια μουσκεμένα με πετρέλαιο.

Τα κτίρια της Σμύρνης ήταν πολύ πιο εύφλεκτα απ’ ο,τι φαινόντουσαν σε μια τυχαία ματιά. Η πόλη είχε υποφέρει παλιότερα από σεισμούς και οι τοίχοι, κτισμένοι με πέτρες και ασβεστοκονίαμα, περιείχαν έναν ξύλινο σκελετό και δοκάρια αντιστήριξης για να μην πέφτουν εύκολα.

Μόλις ένας τοίχος ζεσταινόταν υπερβολικά από τη συνεχή φωτιά, τα ξύλινα δοκάρια άναβαν μέσα από το τσιμεντοκονίαμα και οι τοίχοι κατέρρεαν..

Καθώς η πυρκαγιά απλωνόταν και προχωρούσε προς τα κάτω, προς την προκυμαία όπου βρισκόταν τα όμορφα και καλοχτισμένα γραφεία, οι αποθήκες των μεγάλων αλλοδαπών εμπόρων και οι κατοικίες των πλουσίων Λεβαντίνων, Ελλήνων και Αρμενίων, ο κόσμος ξεχυνόταν προς την παραλία σε ένα ρεύμα που όλο μεγάλωνε.

Γέροι, νέοι, γυναίκες παιδιά, υγιείς και άρρωστοι . Αυτοί που δεν μπορούσαν να περπατήσουν μεταφέρονταν με φορεία ή πάνω στους ώμους των συγγενών τους.

Οι χιλιάδες των απελπισμένων προσφύγων συνωστίζονταν στη στενή προκυμαία, ανάμεσα στην καιόμενη πόλη και στα βαθιά νερά του κόλπου.

Πολύ συχνά τίθεται το ερώτημα «τί προσπάθειες έγιναν από του Τούρκους για να κατασβεστεί η πυρκαγιά στη Σμύρνη;»

Εγώ δεν είδα καμιά τέτοια προσπάθεια.

Αν ορισμένοι Τούρκοι έκαναν κάτι, επρόκειτο για μεμονωμένες προσπάθειες κατώτερων αξιωματικών  που δεν είχαν ενημερωθεί σωστά.

Υπήρχε  μεγάλος κίνδυνος οι απελπισμένοι και κατατρομαγμένοι άνθρωποι που κατέκλυζαν την αποβάθρα να χυμούσαν στις βάρκες και να τις βούλιαζαν στην απέλπιδα προσπαθειά τους να διασωθούν.

Στρατιώτες των ξένων αποστολών που αποχωρούσαν, έσπρωχναν στη θάλασσα, όσους κατάφερναν να επιβιβαστούν.

Η τελευταία εικόνα από την δύσμοιρη πόλη στο φως της ημέρας χαράχτηκε στη μνήμη μου: τεράστια σύννεφα, που ολοένα μεγάλωναν και ανέβαιναν στον ουρανό, μια στενή παραλία σκεπασμένη από ένα τεράστιο ανθρώπινο πλήθος  με τη φωτιά την πλάτη και τη θάλασσα μπροστά του και, αγκυροβολημένος σε μικρή απόσταση, ένας ισχυρός στόλος  από διασυμμαχικά πλοία να παρακολουθεί αμέτοχος.

Καθώς το καταδρομικό μας απομακρυνόταν από την τρομακτική    σκηνή και έπεφτε το σκοτάδι, οι φλόγες-που μαίνονταν τώρα σε μια τεράστια έκταση-γινόντουσαν όλο και πιο λαμπερές, παρουσιάζοντας μια σκηνή απαίσιας και παράξενης ομορφιάς.

Στην πυρπόληση της Σμύρνης δεν έλειπε τίποτα από την ωμότητα, την αγριότητα, την ακολασία και όλα εκείνα τα στοιχεία του ανεξέλεγκτου ανθρωπίνου μένους στη χειρότερη και απεχθέστερή  τους εκδοχή, που όταν τους δοθεί η ευκαιρία υποβιβάζουν τον άνθρωπο σ’ ένα επίπεδο κατώτερο και του αχρειοτέρου κτήνους.

Είτε αναφερόμαστε στον οργανωμένο στρατό του Κεμάλ, είτε στους Τσέτες, είτε στους απλούς Τούρκους κατοίκους της Σμύρνης, όλοι τους αδιακρίτως, ξεπέρασαν τον χειρότερο εαυτό τους, σφάζοντας, ληστεύοντας, βιάζοντας, ως επί το πλείστον αδύναμους και ανυπεράσπιστους ανθρώπους από τους οποίους αφού άρπαξαν τις περιουσίες τους, αφού βεβήλωσαν και δήωσαν τις οικίες τους, αφού τους ταπείνωσαν με ανείπωτα βασανιστήρια, που δεν χωράει νούς ανθρώπου, αφού ασέλγησαν επί των γυναικών τους, κάθε ηλικίας, στο τέλος τους σκότωσαν και για να κρύψουν τα εγκλήματά τους, διέπραξαν ακόμα ένα μεγαλύτερο, παραδίδοντας την πόλη στην καταστρεπτική μανία της φωτιάς.

Το ξεγύμνωνα γυναικών και ανυπεράσπιστων κορασίδων, ο προπηλακισμός γερόντων, ασθενών και αδυνάμων, η απροκάλυπτη άσκηση βίας με το σαρδόνιο χαμόγελο ικανοποίησης δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.

Σε κάνει να ντρέπεσαι που ανήκεις στο ανθρώπινο είδος.

Οι τούρκοι αφέθηκαν ελεύθεροι να κορέσουν το φυλετικό και θρησκευτικό τους μίσος για σφαγές, βιασμούς και πλιάτσικο, ενώ σε απόσταση βολή ήταν ελλιμενισμένα πολεμικά πλοία των έως τότε συμμάχων, αλλά και των αμερικανών που παρακολουθούσαν αμέτοχα τη σφαγή του χριστιανικού πληθυσμού.

Μια και μόνο βολή θα ήταν αρκετή για να συνετίσει τον Κεμάλ και να τον αναγκάσει να δώσει εντολή να σταματήσουν οι σφαγές, οι βιασμοί και το πλιάτσικο.

Μια αποβίβαση ενός ένοπλου αγήματος στην προκυμαία, θα μπορούσε να δώσει την ευκαιρία σε χιλιάδες ψυχές να σωθούν.

Αυτή η απάνθρωπα αδιάφορη στάση των πολεμικών πλοίων των συμμάχων και των Αμερικανών είναι εξ ίσου υπεύθυνη για την καταστροφή της Σμύρνης.


George Horton, Πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου