ΕΛΠ 12 - Οι προϊστορικοί χρόνοι

Τόμος Α, κεφ. 1

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ

ΚΥΚΛΑΔΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

(23) Γενικά χαρακτηριστικά

- Αναπτύχθηκε την 3η ή 2η χιλιετία στα νησιά του Αιγαίου, πέριξ της Δήλου
- Περιορισμένες φυσικές πηγές, αρκετές όμως για μικρές κοινότητες

Λόγοι ανάπτυξης :

- Ο οψιανός, το πρώτο εμπορεύσιμο υλικό
- Ύπαρξη πολύτιμων μετάλλων
- Ιδιαίτερη γεωγραφική θέση – ανάμεσα στην Ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη
- Ανάπτυξη του πρώτου στόλου καθώς και λιμανιών για ανεφοδιασμό
- Ο χώρος λειτούργησε ως φυσική γέφυρα κι εξέλιξη του Μυκηναϊκού κόσμου

Πρωτοκυκλαδική Περίοδος

Η μεγαλύτερη ακμή των Κυκλάδων ως αυτόνομο πολιτιστικό κέντρο

Μέσο Κυκλαδική : στενή εμπορική σχέση με την Κρήτη
Ύστερο Κυκλαδική 1η φάση : Εκμινωισμός των Κυκλάδων
Ύστερο Κυκλαδική 3η φάση : Κατάκτηση των Κυκλάδων από τους Μυκηναίους

Αύξηση των οικισμών

Χρήση κιβωτιόσχημων τάφων

Μαρμάρινα αγγεία – Κυκλαδικά ειδώλια

Πρωτοκυκλαδική Περίοδος

(24) Τα περισσότερα ειδώλια βρέθηκαν σε τάφους και συνδέονται με ταφικά έθιμα ή δοξασίες όπως :
Α) κτήμα του θανόντος (για να τον υπηρετεί ή να τον προστατεύει)
(25) Β) προσφορά εξευμενισμού των θεοτήτων
Γ) προβολή της ιδέας της γονιμότητας (μέσω απεικόνισης γυναικείων γεννητικών οργάνων και της εγκυμοσύνης)

(το όλο θέμα παραμένει ανοιχτό)

Προς το τέλος της ΠΚ περιόδου :

Α) εγκατάλειψη οικισμών και οχύρωση άλλων
Β) δημιουργήθηκαν στενότερες σχέσεις με τα παράλια της Μικράς Ασίας μέσω της κεραμικής

ΕΛΠ 10 - Τέχνη

Τόμος Β, Κεφ. 4

Τέχνη

Με τον όρο τέχνη εννοούμε συμβατικά την τέχνη που αναπτύχθηκε στον Ελληνικό κόσμο από τον 11ον – 1ον αιώνα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Τα βασικά χαρακτηριστικά της Ελληνικής Τέχνης

Το κύριο θέμα της Ελληνικής τέχνης ήταν η ανθρώπινη μορφή η οποία οφείλεται στην ανθρωποκεντρική φύση του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού. Το κυριότερο χαρακτηριστικό της Ελληνικής τέχνης είναι η Μίμηση, η τάση της απεικόνισης των μορφών, που είναι πιστότερα στην πραγματικότητα, χάρη αυτής της μίμησης οι Έλληνες απομακρύνθηκαν από την συμβατικότητα της Βαβυλώνιας – Αιγυπτιακής τέχνης. Ακόμη και σε περιόδους στις οποίες η μίμηση ,ήταν ο κύριος σκοπός, συνοδεύονταν από την τάση για εξιδανίκευση και τελειοποίηση. Η εξιδανίκευση χαρακτήριζε την Ελληνική σκέψη και είχε πνευματική και θρησκευτική διάσταση, εκ της βαθειάς ανάγκης τους για επιβολή της τάξεως στο χάος της φυσικής εμπειρίας και την τάση προς το θείο. Στην Ζωγραφική – γλυπτική, πίστευαν στην παρουσίαση του σώματος με μία τυπική ιδανική μορφή.

ΕΛΠ 12 - Δεσμοί βυζαντινής με αρχαιοελληνική τέχνη

Θέμα: 

Είναι γενικώς αποδεκτό ότι η τέχνη του Βυζαντίου διατήρησε διαχρονικά δεσμούς με την αρχαιοελληνική καλλιτεχνική παράδοση είτε από την άποψη της θεματολογίας είτε και της τεχνοτροπίας. Αναζητήστε ένα έργο από την πρωτοβυζαντινή, τη μεσοβυζαντινή και την υστεροβυζαντινή περίοδο αντιστοίχως (συνολικά 3 έργα), με χαρακτηριστικά τα οποία να τεκμηριώνουν την ως άνω άποψη, και, αφού τα περιγράψετε και τα αναλύσετε τεχνοτροπικά, να εντοπίσετε και να σχολιάσετε τα στοιχεία εκείνα που τα συνδέουν με την τέχνη της αρχαιότητας. Στη συνέχεια, προσπαθήστε να ερμηνεύσετε τα αίτια των επιδράσεων που διαπιστώσατε, με βάση το κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο των έργων.