Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

ΕΛΠ 22 - Ημερολόγιο Πορείας 11

Εκπόνηση εργασιών, η εξέλιξη

Έχοντας ολοκληρώσει τη μελέτη της βιβλιογραφίας και αφού έχουμε κωδικοποιήσει τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε, είμαστε πλέον έτοιμοι να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο, που είναι το Word.
Ανοίγουμε το έγγραφό μας και το σώζουμε με τον κωδικό που έχει ζητηθεί από το ΕΑΠ και τους ΣΕΠ: ονοματεπώνυμο, δίπλα ge1 (=γραπτή εργασία 1) και κωδικός ενότητας. Μεταξύ τους χωρίζονται με κάτω παύλες. Π.χ: psarroueva_ge1_elp22.doc (το doc είναι η ουρά που θα βάλει μόνο του το Word.)
Αν ο ΣΕΠ έχει ζητήσει ηλεκτρονική αποστολή της εργασίας, τότε στο έγγραφό μας ενσωματώνουμε και το έντυπο υποβολής εργασίας, αφού το σκανάρουμε με συμπληρωμένα τα στοιχεία και την υπογραφή μας.

Είναι βολικό να ξεκινήσουμε με τα εύκολα πρώτα: Φτιάχνουμε το εμπροσθόφυλλο με τον τίτλο της εργασίας, ύστερα τακτοποιούμε όμορφα τη σελίδα με τα περιεχόμενα, εισάγουμε την αρίθμηση των σελίδων, φτιάχνουμε την τελευταία σελίδα μας με τη βιβλιογραφία που θα χρησιμοποιήσουμε. Πάρα πολλές διορθώσεις γίνονται σε αυτή τη σελίδα. Είναι εύκολο να αποφύγουμε κακοτοπιές αν απλά κάνουμε copy + paste την βιβλιογραφία όπως μας έχει δοθεί στη διατύπωση του θέματος, το οποίο το έχουμε όλοι και είναι δεδομένο ότι έχει γραφτεί σωστά από τους συντονιστές των θεματικών. Τα διαδικαστικά είναι κάτι που μπορούμε να φτιάξουμε από την αρχή, ώστε να μην τα έχουμε ως εκκρεμότητα και άγχος φυσικά όσο πλησιάζει η καταληκτική ημερομηνία.

Αφού λοιπόν έχουμε ξεμπερδέψει με τους τύπους (και αυτά προσθέτουν στη βαθμολογία, μην το ξεχνάτε), ερχόμαστε στην ουσία: τη συγγραφή της εργασίας. Είναι ένα σκαλοπάτι που δυσκολεύει πολλούς, τους φαίνεται ακατόρθωτο και χρονοβόρο κι έτσι πολύ συχνά και πολύ κακώς, καταφεύγουν στις έτοιμες λύσεις. Δεν είναι τόσο ακατόρθωτο όσο φαίνεται, αρκεί να μην αδιαφορούμε (που είναι το ένα άκρο) και να μην πανικοβαλόμαστε (που είναι το άλλο). Συγκεντρωνόμαστε και οργανωνόμαστε κάνοντας ένα βήμα τη φορά.

Έχουμε φτάσει λοιπόν στο σημείο που καθόμαστε μπροστά σε μια κενή λευκή οθόνη με ανοιχτό το έγγραφο και τον κέρσορα να αναβοσβήνει. Τι κάνουμε;
Ό,τι κάναμε και πριν: Πάλι ξεκινάμε από τα απλά και τα έτοιμα. Δηλαδή:

Έχουμε ένα θέμα το οποία χωρίζεται σε α) και β). Δύο ερωτήματα, λοιπόν. Χωρίζουμε κι εμείς το έγγραφό μας σε δύο τμήματα, το α) και το β). Το κάνουμε αυτό γιατί το επόμενο βήμα μας είναι όλα αυτά που πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε πρέπει τώρα να μπουν μέσα στο κείμενο. Χωρίζουμε επομένως το κενό έγγραφό μας με τίτλους:
1η σελίδα: Θέμα 1ης εργασίας (ξαναγράφουμε την διατύπωση του θέματος της εργασίας με τα στοιχεία μας, ονοματεπώνυμο δικό μας, του ΣΕΠ μας, την καταληκτική ημερομηνία, την αναφορά στο εκπαιδευτικό ίδρυμα, στο ακαδημαϊκό έτος, κτλ.). Η πρώτη σελίδα είναι η πρώτη εντύπωση που θα κάνει η εργασία μας στον διορθωτή. Αυτό σημαίνει ότι αισθητικά πρέπει να την έχουμε προσέξει ιδιαίτερα. Φροντίζουμε να είναι στοιχισμένη, με όλα τα στοιχεία σαφή και ξεκάθαρα, προς Θεού, να μην υπάρχουν ορθογραφικά λάθη, μεγάλη προσοχή στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, το "Ανοικτό" γράφεται με Κ και ΟΧΙ με Χ, όπως λανθασμένα γράφεται από πολλούς ουκ ολίγες φορές. Είμαστε λοιπόν πολύ προσεκτικοί και πολύ σχολαστικοί σε αυτό το κομμάτι.
2η σελίδα: Περιεχόμενα
3η σελίδα: α' ερώτημα
? σελίδα: β' ερώτημα
Συμπεράσματα
Βιβλιογραφία
Με όριο τις 2.000-2.500 λέξεις, υπολογίζετε περίπου όλο το αρχείο να φτάσει τις 9-10 σελίδες, έχουμε δηλαδή διαθέσιμες περίπου 2,5 σελίδες για να απαντήσουμε το κάθε μας ερώτημα. Στο μυαλό μας λοιπόν έχουμε ήδη εικόνα της έκτασης που θα πάρει η ανάλυσή μας.

Πώς προχωράμε τώρα στην ανάλυση αυτή;
Πάλι βήμα-βήμα τη φορά. Από το δεδομένο στο ζητούμενο και από το γενικό στο ειδικό. Για να γίνει αυτό με τον πιο ολοκληρωμένο και ορθολογικό τρόπο, μία λύση που χρησιμοποιώ εγώ είναι να καταγράψω τις πληροφορίες που έχω κωδικοποιήσει από τη μελέτη μου κάτω από τους τίτλους των ερωτημάτων. Ό,τι αφορά λοιπόν στον δελφικό χρησμό και τον τρόπο που αυτός εξετάζεται από τον Σωκράτη πρέπει να μπουν όλα κάτω από τον τίτλο του α' ερωτήματος. Ψυχή, επιμέλεια ψυχής, ευδαιμονία και πώς υποστηρίζονται κάτω από τον β' τίτλο.
Ποιο είναι το δεδομένο; Ποιο είναι το γενικό; Ότι όλη μας η έρευνα περιστρέφεται γύρω από έναν συγκεκριμένο φιλόσοφο και ένα συγκεκριμένο έργο ενός συγκεκριμένου συγγραφέα. Ξεκινάμε λοιπόν από αυτά. Γράφουμε δυο λόγια για την Απολογία, ποιος την έγραψε, ποιος είναι ο πρωταγωνιστής, τι έλεγε αυτός ο χρησμός, τι αντίχτυπο είχε στον Σωκράτη το άκουσμα αυτής της είδησης. Στη συνέχεια, ακολουθούμε ορθολογική πορεία σκέψης. Πώς αντέδρασε αρχικά; Τι έκανε στη συνέχεια; Και έτσι, σιγά-σιγά μπαίνουμε στο ζητούμενο που καλούμαστε να αναλύσουμε, στις μεθόδους δηλαδή που χρησιμοποίησε ο φιλόσοφος, τις οποίες έχουμε ήδη εντοπίσει στα κείμενα που διαβάσαμε.
Με τον ίδιο τρόπο προχωράμε στη συνέχεια στην απάντηση του β' ερωτήματος. Εδώ, έχουμε να κάνουμε με έννοιες αφηρημένες, όπως η ψυχή και η ευδαιμονία. Τι προϋπήρχε πάνω στα συγκεκριμένα; Τι βρήκε ο Σωκράτης έτοιμο από τους σοφιστές π.χ.; Πού διαφοροποιήθηκε; Από ποια σκοπιά προσέγγισε αυτούς τους όρους; Τι πίστευε ότι θα έφερνε στους ανθρώπους αυτή η προσέγγιση;
Δεν ξεχνάμε, την ώρα που περνάμε τις πληροφορίες μας στο Word, δίπλα από κάθε στοιχείο, πρόταση, παράγραφο κτλ. να βάζουμε πάντα τον συγγραφέα ή τον τίτλο του βιβλίου ή όπως τέλος πάντων τα έχουμε κωδικοποιήσει ώστε να τα καταλαβαίνουμε ποια είναι όταν θα έρθει η ώρα των παραπομπών.
Π.χ:
Έχουμε ως ενδεικτική βιβλιογραφία πέντε πακετάκια φωτοτυπιών. Αν βάλω πάνω στο καθένα από αυτά έναν αύξοντα αριθμό από το 1 μέχρι το 5 και ξέρω ότι την τάδε πρόταση την πήρα από το πακετάκι Νο 4, δεν χρειάζεται κάθε φορά που παίρνω κάτι από τον συγκεκριμένο συγγραφέα να γράφω όλο το κατεβατό τίτλους, ονόματα, εκδόσεις κτλ. Γράφω απλά το 4 και τη σελίδα. (4σ.23) Κατά τον ίδιο τρόπο το εγχειρίδιο γίνεται ΕΑΠσ.48, το εναλλακτικό διδακτικό υλικό γίνεται ΕΔΥσ.5 κ.ο.κ. Γιατί το κάνω αυτό; Γιατί όταν θα έχουμε ολοκληρώσει την συγγραφή του κειμένου μας και θα έχουμε πλέον ξεχωρίσει τα χρήσιμα από τα περιττά, δεν θα καθόμαστε να ψάχνουμε πού είχαμε βρει τι κάθε φορά, ο κωδικός του βιβλίου θα υπάρχει ήδη δίπλα του. Έτσι, οι παραπομπές μας γίνονται παιχνιδάκι, και επιπλέον, έχουμε γλιτώσει και τον χρόνο του ψαξίματος, αφού το οργανώσαμε σωστά από την αρχή.

Δεν αλλάζει κάτι από εργασία σε εργασία, πάντα η ίδια διαδικασία ακολουθείται, πάντα μας καθοδηγεί το θέμα μας και πηγαίνουμε βήμα-βήμα τη φορά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: